من خوطراى: حكاوى
حكايه من حكايه، شويه منها شيفاها وشويه سمعاها وشويه عايشاها، حكايه بشر وبلد ومجتمع ممكن انت منهم او هما بعيد، لكن قانونهم واحد اللى يفرقهم نفوسهم وظروفهم..
حكايه حب جميله، كانوا صغيرين عاشوا وكبروا بقلب واحد و نظره واحده وضحكه وخطوه واحده سنين وسنين ، وفجآه فرقهم قانون الحياه باختلاف عقيدتهم وافترقوا وعاشوا وكبروا بقلب وضحكه حزينه وخطوه وحيده فى وسط سنينهم المشحونه ونظرتهم هى لغتهم اللى فيها قوه حياتهم..
حكايه اسوه ، ابن تناسى واجب حياته ومسؤلياته وام حزينه لهيامه فى انانيه احتياجاته وهى هروب من مسؤلياته اكتر من انها سوء اخلاق او نقص فى معتقداته ولكن اذى الفعل اقوى من تبريرالافعال وده لقله حيلته.. الفقر والغنى مالوش دعوه بالمسؤليه …
حكايه زوج ، حياته مليانه ومشحونه وواحده واتنين وعيال واحفاد وفجاه يلاقى حياته فاضيه مافيش فيها غير اشخاص وعدد، ناقصه احساس انه موجود، مش مكنه لجلب رزق وسنين تتسرق، صدفه عمره لاقاها فى وسط قلوب كتيره اوى جواه، لم يتناسى مسؤلياته ولا الكم والعدد وبقت هى الامل وضحكه الحياه والدفعه والمعنى لمكنه عطاءه للحياه.. هنا يتحاسب ازى، العدل فى قانون الحياه؟
حكايه زوجه، جميله عايشه لاولادها وبيتها وحبيبها، زوج واب بيحاول ولكن بس فى اوقات فراغه بعد اسعاد اصحابه ومعارفه، فتات دقايق من حياته لاولاده ، ووجوده اقل من الدقايق .. فى عرف الناس مش مقصر لكن فى عٌرف بيته و قانون الحياه غير..
حكايه بيت، عادى فيه حياه فيه حب فيه موده، كل يوم عيشه وعيشتهم يادوبك على قد حياتهم وكل يوم التزامات وكل يوم جرس وفواتير والايام تعدى واخر الشهر تتعد ما فى الجيوب لتكمله الفواتير منها تترحل، وهم جديد يتراكم بحمل على ضهورهم واللى داخل مش قد اللى خارج ، والخارج للاسف مش مقدر امكانيات، او حساباته مفروضه عليه ففرضها عليهم وخلاص .. والهم يتراكم والعيشه والخلق يضيق ويتنسى راحه البال والامان فى وسط الهموم..
حكايه شارع، يشرح مجتمع، سلوكياته ثقاقته تعاملاته طبعه، ده غير زحمته وفهلويته وهرجلته وعدم التزامه بقوانينه واعتبار الشارع انه صفيحه زبالته وشخصيته المزدوجه هنا تظهر لنفسه ويتناساها بكلام يقوله وينتقد وهو اولى بالانتقاد ويتاحامى بكلمه شهيره ” ماهو كله بيعمل انا اللى حافرق يعنى” !!! تصدق آه .. حاتفرق .
حكايه عيله، واولاد كبروا لهم حياتهم، سنه الحياه الاب والام خلاصوا مهمتهم، وإن مهمه اولادهم بتواصلهم ورد جميل رعايتهم، ولكن الدنيا تاخددهم تحت مظله حب اهلهم ليهم وتفهمهم لظروفهم، متناسين ان وجودهم ده اكسير حياه اهاليهم وبيفتقدوا نظره عيونهم، وفى لحظه ممكن يمشوا من وجودهم إللى لاهيهم عنهم، حتى فى مرضهم يمكن زياره ولا اتنين والباقى مكلامات واعتذارات، وتروح السنين وتعيد نفسها معاهم ويقدروا اهلهم بحزن ولكن !!
حكايه اهل، كان عندهم حلم كبروا وعاشوا بيه، منهم حققوه ومنهم بيحاول لسه، حلم لهم ولولادهم، وكتير لتعويض ما عانوه فى زمنهم بعطائهم لعيالهم وتوفير حياه مريحه لهم، حبهم الزايد تناسوا انهم بيئذوهم اكتر منه بيريحوهم لانهم بكده شالوا عنهم الحلم والمسؤليه والفكر والعطاء وزرعوا فيهم عكس الكلام ده وان كل حاجه موجوده لدرجه الملل وصلهم لمراحل الهروب من الزهق والاكتئاب بالمخدرات، والشباب يضيع و معاه شقى عمر اهله اللى دلعه خوف عليه علشان جدوده كان لهم حكمه فى تربيته اهله، وان تضيق تربيه اجداهم غلط ود بقله ثقافتهم افتكروا ان اسلوبهم انجح .. ودى النتيجه.. ضياع شباب المستقبل
حكايه اصحاب، عاشوا و كبروا سوا اكلوا من طبق واحد، عدى السنين والحياه ولكن معاه بدء ظهور الفروق والفكر، فى الصغر مافيش تركيز فى حاجات كتير ولكن مع الوقت والمواقف بيبتدى تظهر العيوب ومع الوقت التباعد وارد مع حفاظ اواصر قوانين الصداقه..
حكايه جار وجيران، هم المفترض ان يكونوا اقرب لك من عيلتك باحتكاك بيهم فى يومك، ومنهم من يدخل حياتك ويعتبر من اهل بيتك ومنهم ايضا يدخل حياتك ومايصونش ويخون ويغيب وتلاقى نفسك من غير ماتدرى فى مشاكل،اختيار الناس صعب جدا احيانا لان الظاهر غير الباطن ومسرح الحياه مليان حكاوى وسيناريوهات وابطالها البشر بافعالهم وكلامهم وسلوكياتهم ونفوسهم … آآآه نفوسهم هى جوهر المشلكه وما ادراك بنفوس البشر..
وحكايه من الاف الحكايات وظهور احلى نفوس ووقفتها جنبك بحب وعطاء من غير ماتفكر ولا تستنى مردود وتنسى نفسها ووقتها وهمها وحياتها لرد حياه تانيه ببسمه وسعاده وقوه لتكمله مشوار متعب وتخفيف قسوته عليك بحبهم واحساس الامان بيهم فى حياتك.. ولسه حكايات كتيره اوى بعدد حياه البشر وهو ميزان، وميزان الاحساس فيه مختلف و متقسم ، وكله بيمر بنفس المواضيع بطرق مختلفه.. بس الكفه واحده ووحده قياسها واحده..
كل واحد عايش حكايه فى لحظه يومه بتبتدى، يا بتخلص فى اللحظه اللى وراها يابتكمل معاه فى رحلته.. والحكايات مواضيع ومواقف وافعال وتفاعلات واحساس يتقال ومايتوصفش ومع الوقت بقت ذكريات بس فى الاخر هى حكايه..
اقرأ للكاتب :
