يوميات دينا ابو الوفا … عارفين
إتربينا طول عمرنا و من صغرنا على معتقد خاطىء ومضلل جداً .
كبرنا على أكذوبة انك لو حبيت نفسك تبقى كده أنانى، نرجسي و تتمحور حول ذاتك !!!!وده طبعاً ميصحش!!!
وان الشخص السوى مش المفروض يحب نفسه ، لكن يحب اللى حواليه
ولا يعطى لنفسه بقدر ما يعطى لغيره
ولا يهتم بنفسه كما يهتم بغيره
وان التضحية دى شىء أساسى و هدف نبيل و سامى !!!
وده طبعاً ترتب عليه نتيجة كارثيه
لأننا عند تطبيق كل تلك المعتقدات نسينا الاعتدال و فشلنا فى تطبيق العدل،،،
نسينا الاعتدال فى الحب و العطاء و المنح للغير بما لا يستنفذ قوتنا و زادنا
فشلنا فى ان نعدل بيننا و بين الاخرين وظلمنا أنفسنا ولغينا نفسنا تماماً فى سبيل الآخرين
نتيجة الاعتقاد ده اننا بقينا مستنيين الآخرين يحبونا
الآخرين يهتموا بينا
الآخرين يحطونا فى لستة أولوياتهم
و ده بجد فى منتهى الغرابة اذا كنّا مش عارفين نحب نفسنا ازاى مستنين الغير يحبنا
و ازاى مستنين غيرنا يحطنا فى لستته اذا كنا احنا مش حاطين نفسنا فى لستتنا !!!
وليه مستنين غيرنا يهتم بينا و إحنا مش قادرين نهتم بنفسنا
لازم نغير مفهومنا و نغير أسلوبنا و نغير تفكيرنا علشان منلاقيش نفسنا بنضيع عمرنا مستنيين الاخرين يمنحونا أسباب السعاده.
الحقيقه اننا نسينا انه زى ما فى ” إن لبدنك عليك حق ” فيه كمان ” إن لك عليك حق”
اقرأ للكاتبة :
