يوميات دينا ابو الوفا … عارفين
كل ما بيمر بينا العمر و بنكبر بنكون واعيين اكتر و مدركين اكتر للدنيا اللى حوالينا و بنبقى فاهمين بشكل أعمق كل المحيطين بينا
كل اللى كان صعب علينا نستوعبه و احنا صغيرين بنلاقيه ابسط و اسهل كتير لما نكبر …..
و احنا صغيرين كنّا بناخد وقت طويل قوى علشان نعرف معدن حد ، اصيل و لا فلصو ،،،
نكتشف فى كلامه صدقه من كذبه ،،،،،
نحدد نواياه ، طيبه و لا خبيثه ،،،،
كنّا و احنا صغيرين يا دوب نقرا السطور و نصدقها بسذاجه و حسن نيه ….
و بمرور الوقت و لما بقينا نتلقى طعنه ورا التانيه ، و انكسار ورا التانى و درس ورا التانى ….
بقينا اكثر وعياً و نضجاً ،
بقينا بنخزن التجارب فى ملفات جوه مننا
و نحتفظ بموديلات الناس اللى قابلناها فى ذاكرتنا للتذكره
حتى الاكاذيب كلها حفظناها عن ظهر قلب
و لما بنكبر بيكون تقريباً عدى علينا كل انواع البنى أدمين و مرينا بمعظم القصص و خالت علينا معظم الاكاذيب
علشان كده بيبقى صعب نمر بنفس التجارب تانى و نتخدع من جديد ،،،،
ببساطه بقينا بنطابق الموقف على ملف قصه قديم
و نطابق الشخصيه على صوره قديمه
و نطابق الكلام بكذبه قديمه ….
و نقرا بحرفنه بين السطور
و جوه العيون نشوف معدن صاحبها ….
ده اللى بيخلينا لما نكبر بنفهم أسرع ، بناخد قرارات تجاه الاخرين أسرع و بندى فرص أقل ….
فى ثانيه بنلاقى نفسنا بنبتسم من جوانا ،،، ابتسامه بنهنى فيها نفسنا على ذكاءنا و سرعة البديهه …
اقرأ للكاتبة :
اللى تتأكد انه يستاهل قربوا من قلبك …
