يوميات دينا ابو الوفا … عارفين
ساعات نسرح مع نفسنا كده و ياخدنا التفكير فى حالنا و اللى وصلنا ليه …
و نفكر فى قرار أخدناه زمان غيرنا بيه مسار حياتنا تماما و قلبنا الدفه فى اتجاه تانى خالص وصلنا لبر تانى خالص ……..
ساعات بنتمنى لو ان الزمن يرجع بينا و نغير اختياراتنا و قراراتنا
لأننا حاسين انها مكنتش أفضل حاجه…
نلاقى نفسنا بنوشوش روحنا و نقول “يا ريتنى كنت ” ، “لو بس كنت “…. .
كلمة “يا ريت “بتوجعنا و كلمة “لو” بتحيرنا و بالرغم من ده بنفضل نقولهم و كاننا مصدقين ان المعجزه هتحصل و ان الكلمتين دول زى العصا السحريه ، هتبدل الحاضر و تلبسنا توب تانى و تنقلنا فى مكان تانى …….
لكن هيهات مهما قلناهم مبناخدش غير الواقع اللى عايشينه و لا بنحس غير مرار……
بنعرف ان الرجوع لورا مش خيار و لا عمره هيكون ……
بنعرف اننا مقدمناش غير السير للأمام و نكمل اللى ابتديناه
اقرأ للكاتبة :
