يوميات دينا ابو الوفا … عارفين

فى مية حاجه و حاجه تخليك تتأكد انك بتحب شخص معين

 بس فى طريقه انا بحبها قوى لانها طريقه أكيده و مية بالمية مضمونه

 عادة بنقضى يومنا من وقت ما نصحى من النوم ، لحد ما ننام ، لابسين قناع و يمكن كمان اكتر من قناع

 هتقولولى قناع …. قناع ايه !!!!

اللى بيلبسوا أقنعه دول مخادعين مزيفين

 اقولك مين قال كده ،،، لا طبعاً

 مين فينا مش بيكون حزين و يطّلع من جواه ضحكه عاليه ترج المكان .. اهو ده قناع

 مين فينا مش بيكون مكسور مهزوم و تيجى تسأله يقولك انا تمام وزى الفل .. اهو ده قناع

 مين فينا مش بيحوش الدمعة و لما تتشاف فى عينيه يقول ده الهوا ، ده الجو، دى حساسيه … أهو ده قناع

 مين فينا مش بيدير حوار و يتكلم و ياخد و يدى و هو نفسه يسكت مينطقش …. اهو ده قناع

 مين فينا مش بيقعد فى وسط الناس بالساعات و منتهى أمله يكون لوحده … أهو ده قناع

 مين فينا مش بيمشى يدب فى الأرض بقوه بالرغم انه من جواه منهك القوى…أهو ده قناع

 مين فينا مش عايش بجرح مفتوح ووجع يكفى الدنيا و تبصله يحكيلك عن فرط السعاده اللى عايشها … اهو ده قناع

 كلنا كده لابسين مية قناع بنمشى بيهم يومنا ، و نقضى بيهم حياتنا مع كل الناس اللى حوالينا

 الا شخص واحد … الشخص اللى بنحبه

 قدّامه بس تسقط كل الاقنعة

 نبكى من غير حرج و نعترف بأوجاعنا عادى جداً

 و نصرخ من غير خوف و ننهار بلا تردد

 و نحكى له كأننا بنكلم مرايتنا

 عنده نرمى همومنا و نزيح عن كتافنا و نقوله شيل

 نقوله مجروحين داوينا ، مكسورين لملم شتاتنا

 مش بنقلق شايفنا ازاى و لا بنفكر رأيه فينا ايه

 بيبقى عندنا احساس اكيد اننا فى مكان أمان و سرنا معاهم فى بير و لو اتعرينا قدامهم ، متغطيين بيهم

 هو ده الحب ،،،،

 ان تسقط الاقنعه أمام من نحب ..

اقرأ للكاتبة :

نقفل العلبه ، وناخدها فى حضننا من شوقنا ليها …

شكرا للتعليق